Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

Προφυλάξτε τα σκυλάκια σας...διαβάστε την παρακάτω ιστορία και ενημερωθείτε..


ΟΣΟΙ ΕΧΕΤΕ ΣΚΥΛΑΚΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!!!
Είμαι η Ελένη και πριν πεντέμισι περίπου χρόνια είχα την τύχη και την χαρά να υιοθετήσω ένα πανέμορφο πλασματάκι. Ήταν μια απίστευτα καλοσυνάτη και παιχνιδιάρα πιτμπουλίνα που την ονομάσαμε Λέιλα.Το Λεϊλάκι μου πάντα το πρόσεχα και το φρόντιζα. Τα εμβόλια της, τις αμπούλες της, τα χάπια της κάθε 3 μήνες, εξετάσεις αίματος, όλα…Ήθελα να τη ζευγαρώσω, προσπάθησα με 2 σκυλούς μα εκείνη δεν ήθελε.Μου είχε πει ένας γιατρός, να τη στειρώσουμε κάποια στιγμή αφού τη ζευγαρώσω για να μην αντιμετωπίσει τίποτα προβλήματα όταν μεγαλώσει.Ποτέ όμως δε μου είπανε ότι το μωρό μου κινδύνευε αστείρωτο, ακόμη κι αν δεν ήταν μεγάλης ηλικίας…
Παρασκευή 26 Νοέμβρη πήγαμε στο γιατρό για μια απλή επιπεφυκίτιδα που είχε πάθει στο ένα της ματάκι. Τις τελευταίες 2 μέρες μου είχε κάνει και μία ανορεξία που μου την απεδώσε στα ορμονονολογικά της μιας και ήταν αδιάθετη.Δεν της πηγε στο μυαλό να την κοιτάξει από κάτω. Φύγαμε. Όταν πήγαμε σπίτι της μαγείρεψα μοσχαράκι με ρύζι και καρότα. Το άδειασε το μπολ της. Και την επόμενη έφαγε κανονικά. Κυριακή ξημερώματα 28/11, όταν γύρισα εγώ από τη βόλτα μου μου έκανε χάρες αγουροξυπνημένη…Της είπα πόσο την αγαπώ, τη χάιδεψα, της έβαλα κολλύριο στο ματάκι της και ξάπλωσα κι εγώ να κοιμηθώ.
Όταν ξύπνησα με περίμενε ένας εφιάλτης… Άκουσα έναν λυγμό και.....
την βρήκα στην άλλη μεριά του σπιτιού στο μπαλκόνι πεσμένη πάνω σε ούρα και εμετούς που της είχαν φύγει.Είχε παραλύσει ακόμα και η γλωσσίτσα της και βαριανάσαινε. Την πήρα αγκαλιά και πήγαμε στο μπάνιο να της ρίξω λίγο νεράκι μπας και τη βοηθήσω...Έτρεξα στο τηλέφωνο και πήρα τη γιατρό. Ηρέμησε να καταλάβω μου λεγε…Τρέχω να πάω στο ιατρείο, φέρτη μου!Τη σήκωσα στην αγκαλιά μου κι έτρεξα…στο αυτοκίνητο της έκανα μαλάξεις και τεχνητές αναπνοές…Ήταν όμως μάταιο…Έφυγε το κορίτσι μου στην αγκαλιά μου…Όλο αυτό είχε εικόνα που έμοιαζε με φόλα. Της έκανε νεκροψία λοιπόν η γιατρός και μέσα της ανακάλυψε μια ωρολογιακή βόμβα. Το Λεϊλάκι μου πέθανε από ΚΛΕΙΣΤΗ ΠΥΟΜΗΤΡΑ (ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΦΑΝΕΡΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ), που όταν έσκασε μέσα της ήταν πλέον πολύ αργά, ήταν όλα θέμα λεπτών και σωτηρία δεν υπήρχε…Αν ήξερα ότι υπάρχει τέτοιος κίνδυνος θα την είχα στειρώσει από καιρό, αυτό είναι το μόνο σίγουρο…
Η Λέιλα ήταν ένα πολύ καλό πλάσμα. Ας σωθούν τουλάχιστον στη μνήμη της, μα και μαθαίνοντας εμείς από το θάνατό της, άλλα ζωάκια…
ΣΤΕΙΡΩΣΤΕ ΤΑ ΖΩΑΚΙΑ ΣΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ!!!ΚΙ ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΖΕΥΓΑΡΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ ΜΕΤΑ ΖΗΤΑΤΕ ΠΑΝΤΑ ΑΠ’ ΤΟ ΓΙΑΤΡΟ ΥΠΕΡΗΧΟ ΚΑΙ ΨΗΛΑΦΗΣΗ ΕΙΔΙΚΑ ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΜΜΗΝΟΡΡΟΙΑΣ!!! ΑΝ ΔΕΙΤΕ ΑΚΕΦΙΑ, ΑΝΟΡΕΞΙΑ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΠΡΗΣΜΕΝΗ ΚΟΙΛΙΤΣΑ ΤΡΕΞΤΕ ΣΤΟ ΓΙΑΤΡΟ!!!ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΡΟΛΟ Η ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥ ΖΩΟΥ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΟΔΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ !!!ΕΓΩ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΜΑΘΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ.ΑΣ ΣΩΘΟΥΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΛΛΕΣ ΨΥΧΟΥΛΕΣ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ…
Όσο εγω ζώ και αναπνέω θα ζεις κι εσύ μεσ'την καρδιά μου κοριτσάκι μου...Σε λατρεύω...Η Ελενίτσα σου...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου